بسیاری از ما یک کمد آشپزخانه پر از محصولات پلاستیکی برلیان داریم تا باقیمانده‌هایمان را نگهداری کنیم.
اما با افزایش آگاهی در مورد خطرات بهداشتی و زیست محیطی پلاستیک، برخی از مصرف کنندگان ممکن است این سوال را بپرسند: آیا زمان آن رسیده است که انبارهای قدیمی اغذیه فروشی ها را کنار بگذارند؟
تنها 9 درصد از کل زباله های پلاستیکی ایجاد شده بازیافت شده است. از سهم آن در گرمایش جهانی و آلودگی گرفته تا مواد شیمیایی و میکروپلاستیک هایی که به بدن ما مهاجرت می کنند، زنجیره غذایی و محیط زیست، هزینه واقعی این ماده ارزان قیمت آشکارتر می شود.
هزاران ترکیب در محصولات پلاستیکی در سراسر زنجیره غذایی یافت می شود و اطلاعات نسبتا کمی در مورد بیشتر آنها وجود دارد. اما آنچه ما از برخی مواد شیمیایی موجود در پلاستیک می دانیم نگران کننده است.
به عنوان مثال، فتالات‌ها که برای انعطاف‌پذیری بیشتر پلاستیک استفاده می‌شوند و در بسته‌بندی‌های مواد غذایی و بسته‌بندی‌های پلاستیکی یافت می‌شوند.
توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در سطوح قابل اندازه‌گیری در سراسر جمعیت ایالات متحده (از جمله در بدن) یافت شده است.
آنها با اختلال عملکرد تولید مثل در مطالعات حیوانی مرتبط شده اند و برخی از محققان ارتباطی با کاهش باروری، مشکلات رشد عصبی و آسم در انسان را پیشنهاد کرده اند.
بیسفنول ها علاوه بر اسباب بازی ها و قطعات خودرو، بطری های آب و غذاهای کنسرو شده در دی وی دی ها و سی دی ها یافت می شوند.
BPA، ماده شیمیایی دیگری که به طور گسترده به پلاستیک‌های غذایی اضافه می‌شود، پس از مطالعاتی که این ماده شیمیایی را با آسیب‌های مغزی و تولید مثلی نوزادان و نوزادان مرتبط می‌کند.
مشمول مقررات افزایشی شده است. اما BPS و BPF، دو جایگزین رایج مورد استفاده در محصولاتی که به‌عنوان «بدون BPA» به بازار عرضه می‌شوند، ممکن است اثرات مشابهی با نسل قبلی خود داشته باشند.
مطالعات انجام شده در دانشگاه تگزاس و دانشگاه ایالتی واشنگتن نشان داد که حتی با دوز یک قسمت در تریلیون ، BPS می تواند عملکرد سلول را مختل کند.
بسیاری از مواد شیمیایی دیگر در طول تولید به پلاستیک اضافه می‌شوند و محققان اذعان دارند که شکاف‌های زیادی در درک ما از نحوه تأثیر آنها بر سلامت و توسعه باقی مانده است.
