کارتون یک شکل هنری دو بعدی و به تصویر کشیدن هنرهای تجسمی است، اگرچه تعریف ورق کارتن پلاست رنگی در طول زمان تغییر کرده است، اما استفاده مدرن باعث شده است که آن را به عنوان یک نقاشی غیرواقعی یا نیمه واقع گرایانه برای طنز، کاریکاتور، طنز تعریف کنند. یا هر سبک هنری از این قبیل. هنرمندی که کاریکاتور تهیه می کند به کاریکاتوریست معروف است.
این اصطلاح در قرون وسطی سرچشمه گرفت و در ابتدا به عنوان یک طراحی مقدماتی برای نوعی هنر مانند نقاشی روی تابلو، نقاشی دیواری، ملیله کاری و نقاشی شیشه ای توصیف شد. در قرن نوزدهم در مجلات و روزنامه ها از آن به عنوان تصویرسازی طنز و در اوایل قرن بیستم به بعد به عنوان کمیک استریپ و فیلم های انیمیشن یاد می شد.
مقوا در ایتالیایی هلندی نیز به معنی کاغذ قوی، سنگین یا مقوا یک طراحی در اندازه کامل روی مقوا به عنوان مطالعه یا مدل برای نقاشی پانل، شیشه های رنگی، یا علم نساجی است. مقوا معمولاً در تولید نقاشی‌های دیواری برای چسباندن قطعات مورد استفاده برای تشکیل نقاشی استفاده می‌شد.
در حالی که روی گچ مرطوب در طول چند روز به زبان ایتالیایی روزها نقاشی می‌شد. چنین مقوا دارای سوراخ هایی در امتداد طرح کلی است. سپس کیسه ای از دوده را روی مقوا می اندازند یا می کوبند و به دیوار می گیرند تا نقاط سیاهی روی گچ باقی بماند”پونس. لئوناردو دووینچی در نوع خود بسیار مورد توجه است. کاریکاتورهای روی ملیله که معمولا رنگی هستند توسط بافندگان با استفاده از ماشین بافندگی با چشم ردیابی می شوند.
در رسانه های چاپی مدرن، کاریکاتور نوعی هنر در نظر گرفته می شود که معمولاً با هدف طنز آمیز است. این استفاده به سال 1843 برمی گردد، زمانی که مجله پانچ این اصطلاح را برای نقاشی های طنز موجود در صفحات خود به ویژه نقاشی های هنرمند جان لیچ به کار برد. این طنز بر روی نقشه های مقدماتی تاریخی بزرگ روی دیوارهای کاخ جدید وست مینستر در آن زمان آغاز شد.
عنوان اصلی این نقاشی‌ها آقای پانچ در صورت بود و عنوان جدید «کارتون» در نظر گرفته شده بود که کنایه‌آمیز باشد، که اشاره‌ای به اغراق مواضع خودپرورانه سیاستمداران در کاخ وست مینستر است. کارتون‌های مدرن تک صفحه‌ای که معمولاً در مجلات یافت می‌شوند، از یک نقاشی منفرد با یک عنوان چاپ شده در زیر یا اغلب کمتر یک بالون سخنرانی تشکیل شده‌اند.
جستجوگران روزنامه کاریکاتورهای تک تصویری مل کالمن، بیل هالومن، گری لارسون، جورج لیخت، فرد کلر و دیگران را توزیع کردند. پیتر آرنو، کاریکاتوریست نیویورکی را بسیاری بنیانگذار کاریکاتور مدرن می دانند و همچنین خود پیتر آرنو.لیست تصویرگران برایشامل چارلز آدامز، چارلز پاروسوتی و شان دی است. کاریکاتوریست های بیل هاست، جری مرکوس و ویرجیل پارتچ کاریکاتوریست های را شروع کردند، اما بعداً به عنوان رقصنده برای کمیک استریپ کار کردند.
